Dag 51 La Réole-Brouqueyran.

Om maar met de blessures te beginnen en de evt. hervatting van je tocht. Ik lees net de reactie van Bert, hoorde gisteren dat Jan (ook n Nederlander) zijn tocht heeft afgebroken na enkelproblemen en heb zelf ook ervaring met een gedwongen opgave.
Ik heb er heel lang over getwijfeld of ik nu wel of niet verder zou gaan. Zelfs de eerste dagen van de nieuwe tocht vanuit Limoges nog getwijfeld of dit wel verstandig is. Maar nu uiteindelijk blij dat ik de stap gewaagd heb en zeer zeker ook blij dat ik mijn verwachtingen qua kilometers/loopdagen waar kan maken. Of ik Santiago dit jaar haal maakt niet uit, het weer lekker onderweg zijn heb ik erg gemist en daar draait het uiteindelijk toch om. Lekker is het om elke dag net een beetje tegen/over het afzien heen te lopen. Daarbij luister ik wel heel goed naar mijn knie en forceer de boel zeker niet.
S'avonds en soms onderweg bijpraten met andere pelgrims, de gastvrije ontvangsten, alle fraais onderweg. Wanneer ik n gek vind die me wil sponsoren, blijf ik de rest van m'n leven doorlopen!
Gisteren in La Réole het stadje dus nog bekeken. Erg fraai, maar de sfeer die er heerst is onprettig, mensen bekijken je ronduit vijandig. Ik weet ook niet waar dat aan ligt, maar hoorde hetzelfde verhaal van Cecile, de pelgrim uit Bordeaux.
S'avonds pasta met paprika, ui enz. klaargemaakt, best goed te eten. Daarna nog een tijd gelezen (ik wil dat boek uit, kan dan n halve kilo achterlaten) en rond 22uur gaan slapen. Erg gehorig in de Chambre d'hôtes, dus m'n oordopjes ingedaan. Er zijn 6kamers in het gigantische woonhuis.
S'morgens bij ontbijt nog n Franse pelgrim ontmoet, Erik. Hij loopt relatief korte etappes van 15-20km. Ik heb niet precies begrepen wat ie mankeert, maar nam een hele zooi pilletjes in bij t ontbijt.
Qua prijs nog mazzel gehad, vraagprijs is €50 per nacht, als pelgrim wordt dat €45 en uiteindelijk vanmorgen €35 betaald.
Al om 8uur gaan lopen, eerst t hele stadje weer door om vervolgens de Garonne even te volgen. De eerste km's waren ronduit saai. Hartstikke vlak asfalt de eerste 14km.
Gelukkig daarna prachtige bos- en graspaadjes gehad en de laatste km's zaten er weer aardige hoogteverschillen in het parcours.
Onderweg weer totaal geen horeca, dus geleefd op veel water, broodjes met Franse kaas en een banaan.
Onderweg heel aan t begin Thomas uit Duitsland weer effe gesproken. Hij zette er flink de pas in en ging naar Bazas (dat is 36km).
Op 3/4 van de etappe Cecile bijgehaald, die had dezelfde bestemming als ik en ligt nu een kamertje verderop in het Chateau van Brouqueyran.
Eigenlijk ben je pas vanaf 17uur welkom op het Chateau. Ik kwam al om even voor 15uur samen met Cecile aan. Het duurde een half uur voor ik een kamer kreeg. Helaas spreken ze hier op het kasteel alleen Frans, ik ben dus blij dat Cecile wat kan tolken (dat doet ze ook graag). Straks om 19.30uur is hier het diner en zodoende kan ik me toch verstaanbaar maken.
Ik ben trouwens benieuwd of ik de eetkamer nog wel vind, het is een doolhof van kamertjes, gangen en trappen in het kasteel.
Vergeet ik t weer haast te vermelden! Sinds enkele dagen niet meer blaarvrij. Ik heb er een op de punt van m'n dikke teen. Dat is het gevolg van met sandalen door hoog nat gras lopen. Ik heb geleerd dat je blaren nooit met compeed pleisters moet beplakken. Een blaar moet uitdrogen. Compeed doet het tegenovergestelde met zelfs kans op ontsteken. Nu dus n stukje gewone pleister geplakt, die elke dag ververst wordt (een Compeed krijg je trouwens ook niet verwijderd!).