Via Francigena.
1 juli 2019 - Wittem, Nederland
Hallo beste volger,
Op 1 augustus ga ik weer toegeven aan een aardig verslavende bezigheid, m'n zoveelste pelgrimstocht.
Ik wordt er denk niet beter van, maar heb dan ook geen religieuze redenen voor zo'n tocht. Ik zie het als een sportieve uitdaging (er mogen ook wat kilo's af!).
Ook onthaasten, ontstressen, even uit de sleur zijn, zijn belangrijke steekwoorden. Daarnaast is versoberen, met alleen de hoognodige bagage, eenvoudig onderdak onderweg en het leven zonder brandstofslurpend vervoer ook een leuke uitdaging. Consuminderen; zit hier mogelijk subsidie op?
Ik zei het vorig jaar al, Santiago heb ik nu wel gezien.
Vandaar bij het zoeken naar een nieuwe uitdaging de pijlen gericht op een nieuwe lokatie. Rome is dan eigenlijk een vanzelfsprekende keuze.
Weer eens starten vanaf m'n eigen voordeur was een pré en gaat komende 1 augustus daadwerkelijk gebeuren.
Mijn totale plannen zijn erg groot, over een aantal jaren hoop ik Jeruzalem nog eens te bereiken. Qua routeplanning zit ik al in Istanbul. Daarna wordt het even lastig (Syrië bijv. is niet echt aantrekkelijk momenteel).
Voor dit jaar echter een dag of 60 de tijd en hoogtepunt zal denk de oversteek van Zwitserland naar Italië, over de Grote St. Bernardpas, zijn. Maar liefst 2500 meter boven peil. Hier kijk ik dus echt naar uit!
Rome wordt dit jaar waarschijnlijk net niet bereikt (is toch ca. 1800km). Dat is m'n streven ook niet. Misschien is Assisi wel te doen, daar heb ik m'n route niet op gepland, maar het is één van de mogelijke opties.
Van thuis uit (Wittem) gaat de tocht naar Visé, om daar de pelgrimsweg naar het Zuiden op te pakken. Via Luik, Huy, Namen en Dinant afzakken door België. In Reims pik ik de Via Francigena op.
De Via Francigena loopt van Canterburry (in Engeland) naar Rome. In het jaar 990 werd deze route voor het eerste belopen door bisschop Sigeric. In 1985 werd het dagboek van Sigeric, over zijn terugreis vanuit Rome, ontdekt en sinds 2004 is de Via Francigena ook als belangrijke historische weg erkend door de Raad van Europa.
De weg voert dus door Frankrijk, een stukje door Zwitserland (rond het meer bij Lausanne) en steekt de Alpen over naar Italië.
Mijn reisgenoot dit jaar is een cargo- Wheelie, ik heb de boel weer iets geperfectioneerd. Voor de bagage gebruik ik een 100% waterdichte, mooie, knalgele duffel van Ortlieb. Voordeel is geen gepiel met een losse regenhoes. Daarnaast ook geen aanlopen van tas en regenhoes op de wielen. En belangrijkste punt is een afneembare tas (die ook draagbanden heeft, 'n soort rugzak dus).
Qua totaalgewicht ga ik richting de 20 kg. De wheelie is al 6 kg, de tas 1,5 en ik neem een goede tent mee, die ook nog eens 3,5 kg weegt. Eigenlijk dus maar 9kg bagage!
We zullen zien hoe het dit jaar verloopt,
Ik heb er weer veel zin in!
Arrivederci, ci vediamo dopo,
Paul.
Tja; er moet iets te wensen overblijven he?! Veel succes met de laatste trainingen voor deze enorme uitdaging.
Ps; Gaan er in die kanariegele duffel geen aardse zaken als sokken, broeken en shirtjes?
Laat die verhalen maar komen..
knap weer deze gave uitdaging! Kijk zoals altijd uit naar je belevenissen onderweg. Wij zijn bijna terug van onze vakantie als jij mag gaan. Heel veel plezier en succes!! 🏞 🚶🏻♂️🏃🏽♂️🍀Buon modo... effe opgezocht 😉
Ik hou het voorlopig maar bij het Peerkepad.
Succes. Groetjes, Bert en Mies van Hoorn.