Dag 95 Vilalba-Miraz.

Gisteren met Maik en 2 fietsers (Spanjaard en Fransman) gaan eten bij restaurant in Vilalba. Later schoven er nog 2 Duitse dames aan. Zeer goed gegeten, alleen te kleine porties. Tijdens eten stukjes gezien van openingswedstrijd EK. Naderhand in albergue nog wat honger gestild met chocolade.
Ik ga niet beweren dat ik een medisch wonder ben, maar ik denk dat ik inmiddels fitter ben dan vorig jaar. De lange etappes gaan me goed af en ik voel me daar goed bij. Ik zie veel pelgrims 20km lopen, om 11uur bij de herberg aankomen, wachten tot 14uur tot die open gaat en vervolgens op bed gaan liggen. Dat is mijn idee van een Camino bepaald niet, ik zie het dan ook boven alles als een sportieve uitdaging. De omgeving is niet altijd even fraai, vaak kilometerslang zeer saai. Mooie steden komen we ook niet meer tegen (misschien straks weer op mijn alternatieve route).
Ik ben trouwens gewogen bij de apotheek en ben 6kg kwijt. Ik weeg nu 80kg en dat is een normaal gewicht voor mijn lengte.
Vandaag dus ook weer een fikse etappe gedaan, relatief eenvoudig (vlak) maar zeer mooi. Alhoewel we vanmorgen om 7uur in dikke mist gestart zijn.
Ik heb wel alleen gelopen, maar onderweg gepauzeerd met Maik. Ook Jimmy, ik geloof dat ik hem eerder Engels noemde maar hij is een 75-jarige! schot, hebben we weer teruggevonden.
We zijn vandaag de 100 km grens voor Santiago doorgekomen en de albergues hebben ineens zeer veel bedden. Straks in juli en augustus gaan veel mensen (hoofdzakelijk Spanjaarden) de laatste 100km lopen om een Compostella te bemachtigen.
De albergue hier in Miraz is nieuw en ziet er prachtig uit. Jammer dat er vlak naast een grote kippenstal ligt, dat geeft wat stankoverlast.
Hier in het gehucht Miraz zijn 3 albergues met in totaal zo'n 120bedden! Gelukkig nu iets minder druk.
Morgen naar Sobrado en daar ga ik me eens verdiepen in de alternatieve route naar de Camino Ingles toe. Volgens sommige mensen is de route gemarkeerd, maar dat zal ik morgen wel zien. Waarschijnlijk moet ik van Sobrado naar Hospital de Bruma lopen. Naar A Coruna volg ik de Camino Ingles (in omgekeerde richting). Vervolgens de zee rechts laten liggen en afzakken maar Muxia. Tenslotte van Muxia af weer een gemarkeerde route naar Santiago.
Waarschijnlijk nog zo'n 14 dagen onderweg en dan langzaamaan terug naar huis. En gek genoeg kijk ik daar ook wel weer naar uit, na 2,5 maand!