Sansepolcro - Lama

Over het Ostello gisteren zal ik jullie niet lastigvallen, gewoon pet. Alleen een bed in uitgeleefd gebouw en dat is het. Uiteindelijk verbleven we er met 2 personen. Er zouden nog 5 pelgrims komen, maar die kwamen niet.

pasta gegeten s’avonds en heel even door Sansepolcro gelopen. Door de regen, maar weer gauw naar binnen.

Geslapen tot 7uur en om 8uur op pad, ik had afgesproken om rond 14uur in Lama aan te komen. Werd ietsje later!

De eerste helft ging helemaal volgens plan. Niet eenvoudig, maar mooi en uitdagend. Trouwens weer aanhoudend regen. Bergop vond ik het wat link, in de modder kregen mijn voeten geen goede grip.

Halverwege kwam ik een flink opgezwollen beek tegen, die ik niet durfde te doorkruisen, een meter of 3 breed, wil stromend en diepte onbekend.

Hier begon de ellende, diverse alternatieve paden gezocht, die liepen telkens dood of kwamen weer bij die heftige beek uit. Uiteindelijk mazzel en de berg af kunnen dalen. Daarbij wel effe angstig moment: er staan me ineens wat wilde zwijnen aan te staren. Ik heb me maar groot gemaakt en flink tegen ze geschreeuwd. En ja hoor, ze dropen af.

afijn, via een enorme omweg en vele klimmen/afdalingen uiteindelijk Lama bereikt. 35km gelopen met 1250 hoogtemeters. Om 18uur kwam ik pas aan.

Met het appartement heb ik mazzel. Super-de-luxe! De hospita heeft me ge-Whatsappt en gebeld onderweg. Zodoende goed aangekomen. Ook voor restaurant heeft ze reservatie gedaan.

Grappig, wordt net ook aangesproken door 2 Nederlandse pelgrims. Die zitten hier ook te eten. Ze zagen me in de verte vandaag en volgden mijn bandensporen. Zij staken de wilde beek wel over, maar waren stikjaloers op mijn ontmoeting met de zwijnen! Ach ja, het is maar wat je leuk vind.

Het weer is hier ook extreem nat, maar gelukkig is het niet zo ernstig als in Noord Italië. Hier alleen nat tot aan je onderbroek.

morgen naar Pietralungo. Hopelijk zonder regen en ander onheil.

Paul.