Dag 58 Beyries-Orthez.

Gisterenmiddag is Christian weggeweest voor een betere rugzak. Rond 19uur is ie weer afgezet bij de refugio in Beyries. Hij had aangeboden on te koken. Zijn hobby is koken en hij heeft van thuis een vleesschotel en een paté van ree meegenomen. Ik had hem verteld dat ik geen vleeseter ben, maar heb toch n beetje van de ree meegegeten. Het heeft me best goed gesmaakt, maar ik zie een ree nou eenmaal toch liever in de natuur rondspringen.
Pas rond 21.30 klaar met eten en gaan slapen. Het bed was niet zo geweldig, een cm of 10 tekort. Toch redelijk geslapen en rond 7uur opgestaan vanwege een korte etappe vandaag. Na ontbijt, inpakken en opruimen om 8uur vertrokken voor de 17km naar Orthez.
Een bloedhete dag vandaag, al vanaf 9uur on T-shirt gelopen. Onderweg zoveel mogelijk de schaduw van bomen en huizen opgezocht. Vandaag ook de zonnebrand gebruikt. Ik vind dat vettige spul op armen en nek maar niks, maar het is toch beter dan verbranden. Een dezer dagen moet ik eens op zoek naar een grotere hoed of een doek om m.n. mijn nek te beschermen voor de zon.
Prachtige route weer vandaag, met alweer fantastisch zicht op de Pyreneeën. Je merkt wel dat je de Pyreneeën nadert, de weg gast continu omhoog en weer omlaag.
Vandaag weer met Claude en Christian opgelopen. Zeker Christian vind het prachtig om Engels te praten en ik kan m nog wat nieuwe woorden leren ook. Het verstaan van Frans gaat me steeds beter af, maar spreken is een ander verhaal; ik leg de klemtoon continu verkeerd.
Je merkt onderweg dat mens en dier het te warm vind in de zon. Ze zoeken de schaduw en verkoeling op. Van een Fransman onderweg vernomen dat het heldere zicht op de Pyreneeën een teken is van de komst van minder goed weer. We zullen t wel zien de komende dagen.
Vanmiddag al om 12uur in Orthez aangekomen en, omdat de sleutel van de herberg pas om 14uur af te halen is, op terras gaan zitten onder het zonnescherm. Ik zei het gisteren al, de mensen zijn in het zuiden zeer vriendelijk. Onderweg al vele vriendelijke begroetingen en "bon camino's" gehad, maar ook nog eens een pilsje aangeboden gekregen op het terras.
De herberg is prachtig, in een oud gebouw met buiten al een trap, maar binnenin ook nog een wenteltrap. Leuke uitdaging met de wandelkar! Wederom alles wat nodig is, is aanwezig in dit "hotel de la Luna".
Waarschijnlijk vanavond naar een restaurant voor het diner.
Morgen al vroeg op stap, enerzijds vanwege een wat langere etappe (23km. en bijna 600 hoogtemeters), anderzijds vanwege kans op regen in de middag.
Tijdens t typen van de blog is Stephan, de Nederlander die ik al in Saint Sever ontmoette, ook aangekomen. Dat geeft weer wat tegenwicht aan de Franse pelgrims.