Dag 102 Olveiroa-Fisterra.

Het wordt haast routine, een nacht goed, een nacht slecht. De albergue was vreselijk afgelopen nacht; veel snurkers en het enige raampje in de slaapkamer (met 20 mensen) werden telkens weer dichtgedaan, nadat het op een kier was gezet. Vieze smerige lucht dus en weinig nachtrust.
Wel aardig dat ik gisteren Wil ben tegengekomen in de albergue, Nederlander uit Amsterdam. Wel een aardige gast en samen s'avonds een salade gegeten en een biertje gedronken.
Om 21uur het bed in gedoken, het was een lange tocht en bovendien wilde ik vroeg naar Fisterra vertrekken.
Op de route naar Fisterra (dat is Gallisch, in het Spaans Finisterre) wordt het toch wel erg druk. Herbergen zijn nu vaak al vol, terwijl het hoogseizoen nog moet komen.
Vandaag ook samen met Wil gelopen. Wel een bijzondere ervaring, omdat hij mergkanker heeft en nog maar een jaar of 4 te leven heeft hooguit. Hij is 52 jaar, getrouwd, dochtertje van 8 en zoon van 12. Zelf heeft hij het wel al geaccepteerd, maar zit vooral over zijn kinderen in. Sporten die hij graag deed, zoals hardlopen en duiken mag/kan hij niet meer doen. Uiteindelijk heeft hij in overleg met artsen besloten om wel de Camino te lopen. Doorgaans deed ie 20km per dag. Gisteren en vandaag echter dik 30km gelopen.
Vandaag dus samen opgetrokken en ondanks toch zo'n zware ziekte, vrij ontspannen en relaxed gelopen, de nodige pauzes genomen en het nodige af geouwehoerd.
Jammer dat ie stopt in Fisterra, een weekje vakantie viert en dan naar huis vliegt.
Morgen ga ik door naar Muxia. Na Muxia weet ik het nog niet, misschien met de bus naar A Coruna en de Camino Ingles lopen, maar mogelijk ook de bus naar Santiago en van daar naar huis. Dat zie ik morgen wel weer. Ergens loop ik nog graag een eindje door, maar ben het pelgrimsleven anderzijds ook zat en wil naar huis.
Vanavond ga ik nog naar Cabo Fisterra, het einde van de wereld, voor de zonsondergang. Het is wel nog een km of 3 lopen (enkel).
Vandaag onderweg weer een flinke omelet gegeten en vanavond ga ik alleen nog ergens een salade eten.
Certificaat de "Fisterra" is nu ook binnen en ik zit officieel nu op ca.2590 gelopen kilometers, waarvan 1490 dit jaar. De knie presteert nog steeds uitstekend, maar in het algemeen raak je natuurlijk wel elke dag aardig vermoeid tegen het eind van de middag.