Etappe 46: Calendasco - Roveleto 32km.

17 september 2019.

Niet zo’n geweldig onderkomen in Calendasco. Eigenlijk een onderkomen voor seizoensarbeiders. Voor pelgrims geven ze korting (€15,- sec overnachten). Ergerlijk vond ik vooral de smerige douche/wc, slechts één voor ca. 12 mensen.
Tweede ergernis was dat er slechts een restaurant is. Ze maken de sier met Sigeric en pelgrims, ik heb er erg goed gegeten, maar tarieven veel te hoog!
In Miradolo Terme gesproken met jong stel, ook over de streek, de gewassen , typisch Italiaans eten enz. Zij raden me aan om vooral de pisarei eens te proberen. Het is een soort bonenschotel. Gisteren deze dus gegeten en die is wel errug lekker!
Al in de avond afscheid genomen van Aldo, Bruno en Michel. Michel was hondsberoerd, bij de dokter geweest en kuur gekregen voor z’n griep. Vandaag dus naar huis.
Vanmorgen vroeg opgestaan (6uur) en meteen van start. In het eerstvolgend dorp koffie en croissants met marmelade. Flink de pas er in vandaag! Ik was een beetje in aan het dutten de laatste dagen, minder km’s vanwege gebrek aan motivatie. Maar ook vanwege warmte en muggen. De route werd ook wat erg saai voor mij, vlak en weinig variatie. Ik sta nu echter bijna aan de voet van de Apennijnen en hoop dat de boel wat interessanter wordt!
Vandaag (en morgen ook) veel langs en nabij de via Emilia gelopen. Oude Romeinse weg, maar nu een zeer drukke verkeersader. Niet erg fraai, het stinkt er en je voelt gewoon dat de lucht hier niet goed is. Op dat punt dus een heel gevecht om hier doorheen te komen. 
Toch een aardige afstand afgelegd en in Roveleto op zoek gegaan naar een bed. Na 3 hotels/motels gekozen voor hotel Le Route. 
4 sterren maar liefst, maar afgedingt tot €50,- inclusief ontbijt. Op internet staat ruim de dubbele prijs! Ik moet nog oppassen dat ik zo langzamerhand geen Italiaanse gewoontes krijg, op alles valt hier af te dingen en over te onderhandelen. Effe oefenen op het poker-face, bluffen en afdingen maar. Op zich wel leuk.
Beetje crimineel geweest onderweg, kwam langs tomatenvelden en heb me hier even laten gaan. Heerlijke knalrode tomaten, bepaald geen waterbommetjes, erg lekker!
Beetje politiek tot slot: Aldo (bijv.) is 59 jaar en met pensioen. In dat één Europa deugen er bepaalde dingen nog niet hè!?
Anderzijds opvallend in Italië: ieder gehucht heeft minstens 3 kerken, kastelen of andere monumenten die zeer kostbaar zijn. Half Italië woont anderzijds in aftandse, vervallen oude woningen waar je in NL nog geen stal of schuur van zou maken.
Wat dat betreft heeft de Via Francigena, als culturele route ook wel veel duidelijk gemaakt bij mij! Ik had een wat ander beeld van Italië bij vertrek. Een land waar ik nooit van z’n leven zou willen wonen, maar goed dat je ‘t ook eens even van dichtbij ziet.
Straks dus nog even op zoek naar voer en de dag is weer compleet.

Paul.