Etappe 4: Pajares-Pola de Lena.

Hola volgers,
Gisteren aardig afgesloten in de herberg van Pajares met een maaltijd, bereid door hospitalera Marina. Echt een aanrader, heerlijke Spaanse gerechten gehad en gratis een fles wijn toe. Zo lekker dat we gecollecteerd hebben voor een extraatje voor Marina.
Albergue raakte wel overvol, doordat er nog vier Polen arriveerden. Naast de 16 bezette bedden, was er voor een iemand een matras. Achteraf jammer dat ik die niet had, want de gast boven me in het stapelbed lag nog geen minuut stil. En die heette dag nog wel Angel!
Afijn, was toch redelijk uitgerust en ben rond 7.30 uur op stap gegaan.
Het reisdoel iets veranderd en nu in Pola de Lena aanbeland, ca. 25km gelopen. Wel weer behoorlijk zwaar, naast ruim 600meter klimmen, maar liefst 1400 meter afgedaald.
Sinds La Robla trek ik eigenlijk het meest op met Catherina (Frans) en 2 keer Antonio (allebei Spaans). Een Antonio is vandaag naar een andere albergue toe, en andere Antonio verwachten we ieder moment.
Vanmorgen ben ik als eerste gestart in Pajares en werd gevolgd door een zwerfhond (zie foto, een heel lief beest waar je niet kwaad op kunt worden). Bij mijn eerste pauze werd ik ingehaald door m'n drie medepelgrims. De hond liep telkens met de voorste persoon mee. Uiteindelijk liep een van de Antonio's op kop met de hond. Samen met Catherina in Campomanes iets gegeten en gedronken en later in de middag rond 15uur aangekomen bij de albergue. Hier nog geen Antonio aanwezig en dat is wel vervelend. Het is gewoon rottig dat hij nu met de hond opgescheept zit. Ik hoop in elk geval snel iets te vernemen.
Zoals al gezegd een pittige route, hoofdzakelijk afdalend vanuit de bergen van Pajares (waar overigens, echt waar!, de beer
in het wild voorkomt).
Hele dag bewolkt (gelukkig!) maar wel aardig benauwd. Weer een prachtige etappe, met relatief weinig bebouwing (en winkels, bars e.d.) onderweg. Pas in Campomanes is er horeca.
De totale afdaling is niet alleen spectaculair, ook de steilte van bepaalde gedeeltes is gruwelijk. Ook daar loop je dus in de laagste versnelling.
Albergue is erg goed, sanitair netjes, geweldige douches en ook de bedden goed. Helaas geen keuken, maar genoeg restaurantjes en bars in het stadje.
Over het algemeen op de Camino de Salvador, is ontbijten wel een uitdaging. Met een beetje mazzel scoor je een kop koffie, maar het overige moet je daags te voren zelf inkopen.
Rest me Brigitte een topvakantie te wensen. Laat me maar eens weten of je daar leuke wandelroutes hebt!
De eerste kaarsjes zijn gebrand, hopelijk heeft het effect!
Groet, Paul.