Etappe 11: Berducedo-Grandas de Salime.

12 september 2017 - Grandas de Salime, Spanje

Natte dag vandaag. Vanmorgen rond 8uur gaan lopen. Vanwege de hoogte (900+ meter) zit je letterlijk in de wolken.
Zeker het eerste uur vandaag was ellende, behoorlijk wat regen. De eerste km's was het klimmen naar 1050meter. Helaas ook in vrij dichte mist, dus niet al te veel uitzicht.
Na deze klim een fantastisch mooie afdaling gemaakt naar het stuwmeer nabij Grandas de Salime. De oversteek bij de stuw ligt op 200 meter +.
Gelukkig minder bewolking gedurende de afdaling en van het zicht op het prachtige meer werd ik wel weer blij. Er staat een filmpje op de blog en wat foto's.
Weer lekker alleen gelopen on eigen tempo, maar onderweg weer vele pelgrims gezien. Dankzij m'n Wheelie ben ik wel een gespreksonderwerp, of ze hebben me al eens gezien, of ze hebben van anderen gehoord dat er een dutchman met een raar karretje loopt.
De route was niet erg lang (20km) maar met veel niveauverschil, 870+ en 1200-. Toch niet te zwaar, zeer geleidelijke hellingen en klimmen op asfalt.
Bij aankomst in Grandas een aanvaring met de hospitaliro van de gemeenteherberg. Viel nogal bot tegen me uit toen ik de deur van de albergue opendeed en naar binnen wilde gaan. "Dit is een albergue voor mensen en niet voor dat soort dingen (de Wheelie)". Kreeg nog een hele partij boos Spaans over me heen. Vroeg m nog of ie Engels spreekt. Bleek niet het geval. En na een gracias, adios ben ik naar een private albergue gegaan. Goede keus!
Werd in die private albergue wel hartelijk ontvangen, mocht me eerst effe gaan douchen en natte kleren uittrekken, alvorens in te schrijven en te betalen. De Wheelie staat hier overigens ook buiten onder een afdak, maar de normale manier waarop dit besproken wordt is toch heel wat anders en ik heb daar begrip voor.
Net met Poolse jongedame en Spaanse broer en zus naar de supermarkt geweest, biertje gedronken en salade gegeten. Weer een zeer prettige groep/sfeer.
Albergue Casa Sanchez is ook erg fijn vanwege de 3 of 4 persoonskamers. De doorsnee-albergue heeft van die enorme slaapzalen, waar je geen oog dicht doet.
Grandas is een rustig klein stadje met alle voorzieningen die je nodig hebt. Moest ook nodig weer eens pinnen, want je kunt vaak niet met de bankpas betalen.
Het weer is vanmiddag gelukkig goed opgeklaard, wel licht bewolkt maar droog.
Vergeet nog te vertellen dat ik gisteren m'n poncho verloor. Gelukkig vond n Duitse jongen hem. Was voor vandaag echt wel mazzel, ik was nu ook doornat, maar zonder poncho was t vast nog erger geweest!
Kom nu al enkele dagen een Duits echtpaar met dochter tegen. Ze vertrekken als eerste en komen altijd als laatste aan. Ze vragen me telkens hoe lang ik al "binnen" ben en noemen me superman!

Foto’s

4 Reacties

  1. Jacqueline:
    12 september 2017
    Hey Paul,
    En gelijk hebben ze met de term superman. De routes die jij doet met dat karretje zijn zwaar. Doe ik je niet na.
    En een beetje mazzel verdien je daarmee ook.
    Zet m op morgen.
    Eerst even mijn tortilla opeten; dan loop ik morgen Santiago binnen en is het voor mij over.
    Groetjes
    Jacqueline
  2. COR:
    12 september 2017
    Hoi Paul, dat die wheely niet altijd mee naar de slaapkamer of naar boven mag, heb ik ook wel gehad maar vervelende opmerkingen er over nooit. Ik hoop dat je morgen een droge dag krijgt want heel de dag in je natte kloffie lopen lijkt me heel vervelend. Je doet het wel heel goed, elke dag zoveel klimmen en dalen! Tot morgen maar weer. groetjes: COR
  3. Peter en Gerda:
    12 september 2017
    Hallo Paul, wederom mooie kiekjes ondanks de weersomstandigheden.

    Buen Camino.
  4. Theo en Lenie:
    13 september 2017
    Hallo Paul, je hebt weer een prachtige etappe gelopen met prachtige en indrukwekkende foto's en filmpjes. Het moet jou toch een gewldig gevoel geven om dit te kunnen doen en genieten.
    Groeten van ons in Eys. We bellen vanavond !