Etappe 12: Gradefes - Villarente 27km.

18 mei 2018 - Villarente, Spanje

Hola volgers,

Prachtig, complete albergue gisteren in Gradefes. Stilletjes nog gehoopt op een blik Zweedse blonde pelegrina’s, maar helaas ... de tent bleef leeg.
Me maar geamuseerd met bezoekje aan supermarkt en café. Veel gewassen in de wasmachine en makkelijk drogen met elektrische radiatoren!
Enkele jaargangen van Spaans pelgrimsblad doorgebladerd voor inspiratie de komende jaren.
Nog contact gehad met David, die nu 80km op me achterligt, maar nog steeds mijn sporen over de berg kon volgen. 
Onderweg heb ik last gehad van een zeer grote, agressieve hond, die een kudde schapen bewaakte. Moest er in een grote boog omheen. David had dezelfde problemen en melde dat deze hond een andere hond (David vermoedde zelfs een wolf) had doodgebeten.
Jaja, er liggen vele gevaren op het pelgrimspad!
Ook nog effe gewacht op onweer (de lucht werd aardig zwart), maar er viel geen drup.
Om 21uur maar onder de wol en goed geslapen tot 6uur.
Ontbeten mét koffie 😁 en even na 7uur op pad. Gisteren niet zo’n goede dag, vandaag weer in topstemming. Ook wel weer een aardige route. Halverwege een alternatieve route over de heuvels genomen. Dat voelt toch het beste voor mij, lekker een stukje klimmen.
Enkele km’s buiten Gradefes heeft het wel geregend, beetje modderig die heuveltocht. De Wheelie naderhand door de grasberm gesleurd om ‘m een beetje schoon te krijgen. Het was echt van die camembertmodder, die de wielen 2 keer zo dik maakt.
Alleen enkele kleine dorpjes onderweg vandaag, zonder voorzieningen. Wel vriendelijke mensen moet ik zeggen, hier wordt weer gegroet.
Uiteindelijk aanbeland in Villarente, gelegen aan de Francés-route. Ik heb geprobeerd om me geestelijk voor te bereiden op deze ontmoeting, maar was toch even in shock bij het zien zien van de stoet pelgrims. Bovendien is Villarente een zeer drukke doorgangsweg met wat albergues, cafés en winkels. Deprimerend vergeleken bij alle schoons op de Vadiniense en Lebaniego.
Ik heb nog even gedacht om bij Leon de Salvador nog eens op te pikken, maar zal toch proberen tot in Ponferrada de Francés-route aan te houden. In het uiterste geval neem ik een bus.
Morgen neem ik een alternatief op de Francés en hoop de meute wat te ontlopen. Enig gezelschap is leuk, maar dit is wel zo massaal, één groot circus. Duimen maar dat ik het red tot Ponferrada en hier weer lekker rustig over de Invierno verder kan gaan.

Foto’s