Berichtje uit Eys.

Beste volgers,
Als beloofd wat meer over de afgelopen dagen. Er was die dagen zo veel te doen dat de tijd even ontbrak.

    •    Vrijdagmiddag ontslagen uit ziekenhuis en met m’n zus Marianne naar m’n nieuwe hotel (voor 2 dagen) geweest. Bagage daar gelaten  en door naar appartementje Marianne en Math iets verderop in Firenze. Zij zijn zodra bekend werd dat ik een ongeval had meteen naar Firenze afgereisd en hebben veel contact gehad/geregeld met ziekenhuis, verzekeringen, alarmcentrale enz. ‘s Avonds eindelijk eens goed en lekker gegeten (Hele brasem, maar zeer goed bereid). Die avond voor t eerst sinds een week ook goed geslapen.

    •    Zaterdag met m’n zus Firenze centrum gaan bekijken. Blij dat ik dit tenminste nog mee kon pikken. Prachtige gebouwen met als hoogtepunt voor mij de kathedraal (heel wat kathedralen e.d. gezien maar deze is wel heel fraai). ‘s Avonds weer met zus en zwager gaan eten. Weer schot in de roos, risotto met zeevruchten. Deze dag ook even kennis gemaakt met Aad, dat is de verpleegkundige die met me mee naar huis reist. Later op de avond de bagage al zover mogelijk ingepakt.

    •    Niet zo goed geslapen. Ik heb pas 1 keer gevlogen en was er toen een dag van van de kaart. Dat idee hield wakker. ‘s morgens broodje gehaald en koffie en op terras hotel zitten ontbijten (ze hebben zelf geen ontbijt en diner, alleen onderdak). Om 9.30 opgehaald door taxi en naar het vliegveld. Inchecken ging sneller dan verwacht, dus nog bakkie koffie met Aad en rustig gewacht op aankomst vliegtuig.  Om ongeveer 12:25 de lucht in en even na 14:00 op Schiphol. Bagage was nog ff een dingetje; kilometers lopen naar bagagehal en bovendien gaat een wheelie (net als fietsen, kinderwagens, rolstoelen e.d.) niet automatisch via de lopende banden. Tot slot per taxi naar huis en daar was ik tegen 18:00uur.
Het Italiaanse deel zit er op, nu in Nederland verder met herstel, onderzoek(en), behandeling.

Door een verkeerde inschatting op een goed idee gekomen voor evt. volgende reis:
Onder de schoenen die ik droeg zat een dikke ronde sticker bevestigd. Ik dacht eerst dat het een GPS-trackertje was om hulpdiensthelicopter naar de ramplokatie  te sturen.
Achteraf blijkt het een stickertje voor mobiele hartbewaking te zijn.
Maar idee GPS heeft me op idee gezet om voor een volgende reis idd een GPS-tracker aan te brengen met verbinding naar iemand thuis.
Het is uit het verleden al wel bekend dat ik soms een dag uit de lucht was ivm geen WiFi en telefoonbereik. Gelukkig heeft deze keer het minsterie (ik denk via de ambassade) met familie contact opgenomen.

Een dingetje uit m’n eerste blog klopt niet. Ik ben al ca. een uur na mijn val samen met de wheelie uit het ravijn gehaald. Dus ook geen onderkoeling. Wel is er voedsel in mijn longen gekomen en was ik in coma.

Tot slot vandaag bij mijn huisarts geweest. De snelle resultaten (hartslag en bloeddruk) zijn normaal. Longontsteking is hersteld. Toch binnenkort al oproep neuroloog, cardioloog volgt hoogstwaarschijnlijk ook snel. Ik kan dus niks zeggen over m’n complete toestand, kan heel erg meevallen, maar er kunnen ook ernstige gevolgen zijn.

Bedankt allemaal voor t volgen, de respons, bemoedigende woorden. Hopelijk komt er ooit nog eens een nieuwe trippel, maar ik beloof niks.